Poezi

I. Një dritë vezulluese, e dalë nga ninëza e syrit, porsi shigjetë, i shkapërderdhet, cep më cep, zemrës bujare.   II. As lapsi i dashurisë, s’mjafton, nganjëherë, për ta thurur gardhin e jetës, që shpesh, sfilitës, të sjellë të papritura.   III. E bën më të shkurtër, për t’u shijuar edhe më, për ta braktisur […]